Gevoelens komen ergens vandaan
Denken komt eerst.
Denken gaat vooraf aan voelen.
Eerst denk je iets, dan komt een gevoel dat daarmee samenhangt.
Het denken op zijn beurt wordt in gang gezet door een beeld, hetzij in de geest, hetzij daarbuiten. Voor de hersenen is er geen verschil tussen die twee.

Laten we naar een voorbeeld kijken:
Een leeuw. Gewoon een woord.
Dit woord brengt hoogstwaarschijnlijk een beeld in je hoofd.
Toch is het nog maar een beeld. Er is geen denken aan verbonden, op dit moment.

Wat er vervolgens gebeurt, is dat de ideeën en verhalen die met een leeuw samenhangen, door de hersenen in gedachten worden gebracht.

Het denken begint.
Leeuw die achter herten aanrent, leeuw die vlees eet, noem maar op.
De gedachte komt nu in je op dat de leeuw ook achter jou aan zou kunnen gaan.
Dit is een zeer oud patroon dat in ons collectief geheugen is opgeslagen.
Vandaar dat er waarschijnlijk een gevoel van angst 'opduikt'.

Hetzelfde geldt voor vele andere gedachten.
We hebben allemaal veel ervaringen in ons leven die verbonden zijn met beelden of ideeën.
Als je mishandeld bent toen je jong was, zal een beeld van een bepaalde persoon automatisch deze keten van gebeurtenissen in gang zetten: Beeld, gedachten, gevoel van angst.

Of als je blootgesteld bent geweest aan het idee dat het leven je slecht behandelt, zal elke vage verwijzing naar mislukking gedachten en gevoelens van depressie oproepen.

Waar is de ontsnapping?

Ten eerste door te weten dat gevoelens een gevolg zijn en geen oorzaak.

Vervolgens kun je leren, bijvoorbeeld door meditatie, om beelden te zien voor wat ze zijn, louter beelden waar je niet over hoeft na te denken.
Het is ook mogelijk om te werken aan het veranderen van de gedachten die opkomen wanneer beelden of gebeurtenissen opkomen.
En je kunt ook leren om je op je gemak te voelen bij gevoelens.